Vandaag wederom vroeg op te weten kwart voor vijf ging de wekker. De koffer had ik 's-avonds al ingepakt. De koffer op de gang gezet en op ging het naar het restaurant voor het onbijt. De koffers worden telkens opgehaald en gebracht naar de bus. Om kwart over zes was het vertrek met de bus. Eerst ongeveer 115 kilometer over de sind februari dit jaar klaargekomen snelweg. Het is een tolweg. Ook langs deze snelweg was het uitzicht mooi. Er waren natuurlijk heel veel rijstvelden maar ook vele in terrasvorm. Op de achtergrond was er ook vaak een vulcaan te zien welliswaar niet actief maar wel mooi als achtergrondplaatje voor de foto.

Na de snelweg zullen er vandaag nog 176 kilometer over de gewone weg volgen. Na de snelweg veranderde het landschap enigzins en zagen we vele Nanka-bomen, Kos of broodvruchtbomen ook wel genoemd. Ook waren er vele tabaksvelden. We stopten kort bij een droogplaats voor tabaksbladeren. Op dat moment kwam er ook nog een vrouw met een fiets aan haar hand voorbij. Op haar hoofd droeg ze een op een Chinese hoed lijkend iets.

Allereerst reden we langs een kanaal dat ooit gegraven is voor het vervoer van de rijst.

Soms liep het verkeer op deze smalle wegen vast doordat er een aantal vrachtwagens met lage snelheid voor ons reden. Het was dan op deze bochtige wegen heel moeilijk om deze in te halen. Nu komen wij voorbij een harsbomenplantage. Hiervan wordt terpetine, olie en papier gemaakt. Van het overgebleven hout worden lucifers gemaakt.

Langs de weg zien we hier ook de Robusta koffie. De Arabica koffie wordt op de hoofdvlakte van 900 meter verbouwd. Hier rijden we nu naar toe. Hierna volgde weer de afdaling met zeer vele haarspeldbochten.

Omstreeks kwart voor twaalf komen we aan bij het restaurant waar wij gaan eten. Het leek wel of iedereen vluchte naar het toilet. Bij de ingang werden we vriendelijk begroet en kregen we allen een kranje gemaakt van baboeblaadjes opgespeld. Het eten was voor iedereen verrassend. Iedereen kreeg een soort van mandje maar dan in puntvorm gemaakt eveneens van jonge bamboe. Hierin lag een bananenblad. Er was een lopend buffet doch wij hoefden niet zelf op te scheppen. Dit werd voor ons door een aantal jonge dames gedaan.

Na afloop van het eten was er een mogelijkheid om diverse kruiden en overige souvenirs te kopen. Vervolgens gaat het naar het bij het restaurant behorende kruidentuin. Nauw dit noem ik geen kruidentuin meer. Dit is een echt fantastisch aangelegde tuin compleet met rijsterassen. Een mevrouw gaf in goed nederlands uitleg over alle kruiden die er te vinden zijn. Zelfs klom nog iemand in een palmboom om het sap van de aangesneden bloem te verzamelen.

Verder ging onze toch naar het hotel in Ketapang. Het is nog een rit van twee uur. Om half vijf kwamen we in het schemerdonker aan. Om half acht hebben we bet afscheidsdiner van onze reisleider die ons de laatste 10 dagen vakkundig heeft begeleid.