Tweet

Het is zondag maar ook poya-dag in Sri Lanka. Poya-dag is een boeddhistische feestdag die gevierd wordt bij volle maan. Vandaag had ik dan ook naar een van de belangrijkste tempels in Colombo willen gaan. Maar omdat daar dus vandaag tijdens de poya duizenden pelgrimgangers naar toe gaan en ik nog een beetje moet acclimatiseren zou het voor mij echt te druk en vooral te warm worden. Bij de bushalte aangekomen hoefde ik nog geen twee tellen te wachten of de bus was er al. Hoe is het mogelijk. Een paar straten voor het busstation gaf de kaartjesverkoper ineens aan dat iedereen de bus moest verlaten tot groot ongenoegen van de passagiers. Kennelijk had de chauffeur zijn werk er opzitten en wilde hij de kortste route naar huis pakken. Gelukkig ben ik nu bekend in Negombo en weet dus goed het busstation te vinden om daar de express bus Colombo te nemen. Heerlijk met airco naar Colombo om daar de bus te pakken naar de Gall-face. Hier is het altijd zondag’s altijd gezellig druk met al zijn eetstalletjes.

Vanaf het busstation het hele stuk gewandeld naar de Gall-face green.

Vlak bij het busstation stond nog een bus met een lekke band. Een monteur moest helemaal onder de bus kruipen voor het zware reservewiel. Een hele klus.

Vanuit het busstation loop je dwars door de wijk Pettah. Dit is het bazar- en handel gedeelte van de stad. Je kunt het niet zo gek bedenken wat er allemaal te koop is. Mooie lange Lois herenbroeken voor 2 euro tot zangvogeltjes toe.

Moslimtempel

Het belastingkantoor

Het voormalige gemeente huis

Bij het voormalige gouverneurs-huis wat streng bewaakt wordt, kwam ik nog even in gesprek met iemand van de militaire politie. Het voormalige gouverneurs-huis deed tot afgelopen jaar dienst als woonhuis van de president. De afgelopen jaar nieuw gekozen president heeft er van afgezien om in dit pracht en praal te gaan wonen terwijl een groot deel van de bevolking in armoede woont. Zijn woning staat in de wijk Cinnamon garden. Het paleisje wordt nu alleen nog maar gebruikt voor het ontvangen van hooggeplaatste gasten. Aangezien de huidige president tijdens het ontvangen van een staatshoofd uit Australië een jong olifantje heeft aangeboden is hij bij aantal srilankanen in achting gedaald. Daar staat weer tegenover dat het voormalige gouverneurs-huis op 14 juni 2016 voor het publiek is opengesteld. Dit is voordien nooit mogelijk geweest.

Aan de Gall-face staan ook een aantal luxe maar ook dure hotels. Zoals het Kingsbury hotel vlakbij bij het oude parlementsgebouw. Het goedkoopste verblijf voor 1 nacht is 200 Euro en dan nog zonder ontbijt.

Aan de waterkant van de Gall-face waren ook nog een aantal pelikanen aan het vissen. Het is een mooi schouwspel om dit te zien. Ja dat zie ik anders ook niet bij ons dus heb ik hier een hele tijd gestaan om te zien hoe mooi de vissen uit het water werden getakeld met hun grote bekken.

Ja en toen kwam ik weer uit bij al die stalletjes met heerlijke lekkernijen. Het ruikt dan ook zo lekker. Heel anders dan de lucht als je door het vissershaventje van Negombo loopt. Verder dan er foto’s van te maken durfde ik niet te gaan zo vlak aan het begin van de vakantie.

Weer een eindje verder was er een waarzegger bezig om de hand van een man uit te lezen. Zijn vrouw die er bijzat met de paraplu in haar hand voor de zon luisterde aandachtig naar het verhaal van de waarzegger. Ze keek er niet al te vrolijk bij dit terwijl hier de vrolijkheid van de gezichten van de overige mensen van af straalt.

Wat wil je ook anders. Zonnetje, lekker eten en ga zo maar door.
Nu was ik aan de beurt. Maar helaas. De waarzegger sprak alleen maar singhalees. Ja en dan red ik het niet met mijn 20 woordjes. Ook was er veel speelgoed te koop vooral vliegers die mooi afsteken tegen de achterliggende blauwe lucht.

Vele jonge stelletjes waren er te zien en velen van hen hadden een bankje kunnen bemachtigen. Ze hadden allemaal een paraplu. Of deze nu voor de zon bedoeld was of om zich te kunnen verbergen tijdens het zoenen. In het openbaar zoenen is namelijk in Sri lanka niet toegestaan.

Ook waren er groepjes die hun eigen instrumenten meegenomen hadden. Al spelend en zingend kregen ook deze mensen de volle aandacht van mij.

Verder ging het naar het Gall-face hotel. Wat dit hotel per nacht kost zal ik maar niet vertellen.

Ooit in 1986 hebben we het Lanka Oberoi hotel bezocht. In de lobby hingen van helemaal boven vanaf het dak grote geweefde doeken. Het hotel heeft nu een naamsverandering ondergaan en heet Cinnamon garden. Hierachter licht een meertje waar je gezellig omheen kunt wandelen. Halverwege heeft men op het water een Boeddha tempel gebouwd. Bij deze tempel was het gezellig druk door alle pelgrimgangers. Alles weer heel kleurrijk. Ook kon men de bekende lotusbloemen kopen ter offering.

Bij het wandelen in de wijk Cinnamon garden heb ik nog volop kunnen genieten van de bloemenpracht.

Ook bomen met enorme deels bovengrondse wortels groeiden hier.

Cricket is de nationale sport in Sri Lanka. Op een terrein waren ze druk deze sport aan het spelen.

Uiteindelijk heb ik bij de laatse paar kilometers toch maar de keuze voor de bus gemaakt richting busstation. Dit voor slechts 10 rupie. Aangezien er in de high expres bus nog maar een paar mensen zaten heeft het toch nog een half uurtje geduurd voordat deze om half zeven vertrok richting Negombo. Eenmaal aangekomen bij het station in Negombo leek dit wel als uitgestorven. Op het bankje bij de bus richting Kochikade zat zeggen en schrijven 1 man te wachten.

Deze wist mij te vertellen dat de laatse bus in verband met poya-dag binnen 10 minuten zou komen. Het heeft toch nog een half uur bij mij geduurd alvorens te besluiten om een tuk-tuk richting hotel te nemen.

De chauffeur vroeg 400 roepies. Ik wilde hem 250 bieden. Hij deed een voorstel voor 300 rupie. Ik vertelde hem dat de local prijs is 250. Nu ging hij akkoord. Het was inmiddels al wel half negen toen ik in het pikke donker maar enorm voldaan bij het hotel aankwam. Snel douchen en eten.