Gisterenavond nog wat problemen met de airco gehad en de communicatie daarover met de receptie. Maar het euvel schijnt nu opgelost te zijn. Bij het ontbijt maar eens een keer geen srilanka omelet genomen zoals de voorgaande dagen. Hierna ben ik de tuin richting zwembad gelopen waar een groep srilankanen bij elkaar waren gekomen die een bedrijfsuitje voor een weekend in dit hotel hadden. Een goochelaar die er speciaal voor de kinderen was maar waar volgens mij nog meer de volwassen van genoten omdat hij hun net als de kinderen vroeg om te assisteren. Vervolgens ging het met de bus naar het ongeveer 10 kilometer verder gelegen Unawatuna. Hier heb ik vervolgens een tuk-tuk genomen die mij aan de rand van de jungle heeft afgezet. Vandaag wilde ik naar de jungle Beach gaan. De jungle Beach is een klein strandje dat ingesloten ligt in de jungle. Het is met het juiste schoeisel al klimmend en dalend via smalle paadjes te bereiken. Ik heb heel voorzichtig aan gedaan omdat het toch nog wel een lichamelijke inspanning was maar onder het blad van bomen was het heerlijk koel. 

Als Tiny gewoonlijk bij me is dan zie ik vaak door haar gegil allerlei beestjes nu heb ik er maar een gezien. Dit was volgens mij ook nog puur geluk omdat het precies de kleur van de omgeving had aangenomen en ik op dit klimmend stukje niet hard kon lopen. 

Aangekomen bij de jungle Beach waren er heel veel locals die hier op deze zondag in het ondiepe gedeelte van de zee waren. Ook een viertal blank gekleurde meisjes die nu wel heel erg afsteken met hun witte kleur ten opzichte van de lokale bevolking.

Ik heb mij een mooi schaduwplekje opgezocht en genoot van het mooie uitzicht van zee en natuur. De srilankaanse vrouwen gingen allen volledig gekleed te water. Dus geen zwempak of bikini maar in hun dagelijkse kloffie. Hierna ben ik naar de door Japan geschonken boeddhistische pagode gegaan. De pagode is gelegen op een rots met aan de zijkant een brede stenen trap die toegang gaf naar boven waar men vervolgens rondom de pagode kon lopen.

Hier waren diverse Boeddha afbeelding te zien. Boeddha is een leermeester en elke stand van zijn hand en armen geeft een speciale betekenis weer.

Het uitzicht wat je vanaf deze hoogte hier hebt richting Galle met zijn fort, vuurtoren en haven is fenomenaal. 

Vervolgens heb ik nog gewandeld naar een andere boeddhistische tempel. Ook dit was een hele klim maar zeker ook de moeite waard. 

De terugweg is dan meestal makkelijker toch. Opeens werd ik overvallen. Overvallen door een hele groep kinderen ik schat zo in de leeftijdsgroep 10-12 jaar die mij allemaal tegelijk verschillende vragen stelden. Schitterend en de begeleiders maar lachen.