Ik heb een goede nacht gehad na de vermoeiende reis van gisteren. Af en toe heb ik de airco aangezet. Ik zou om 9 uur gaan ontbijten maar daar heb ik maar 10:00 uur van gemaakt. Het ontbijt was heel eenvoudig en dit keer zonder eitje. Hierna allereerst naar de boeddhistische tempel gewandeld en daarna naar een klein meertje. 

Vervolgens naar de zee die hier erg onstuimig tegen de rotsen aanslaat. 

Onderweg hier naartoe zie je pas echt hoe droog het hier is. Het gras is hier niet meer zo mooi groen maar in plaats daarvan zie je nu mooi in bloei staande cactussen. 

Bij een rustiger gedeelte van het strand waren een groep schoolkinderen zich kostelijk aan het vermaken. 

Nu ben ik even teruggegaan naar mijn kamer omdat het op dit middaguur wel heel warm wordt buiten. Zelfs voor mij. Even een uurtje siesta gehouden maar ook niet helemaal. Ik heb namelijk voor morgen een hotel in Ella besproken voor drie dagen. Vanmiddag wilde ik nog met de bus naar Tissamaharama. Wachtend op de bus vroegen mij twee jonge dames van 16 en 19 jaar om bij hun te komen zitten. 

We hebben leuke gesprekken gevoerd en ik heb ze een aantal foto's laten zien van Sri Lanka waar ik de afgelopen tijd was geweest. Ook wilden ze wel wat familiefoto's zien. Een van de jonge dames ging voor mij kijken of de bus niet vanaf een andere plek op plein vertrok en jawel hoor. In Tissamaharama aangekomen vroeg een tuk-tuk driver waar ik naar toe wilde. Hem gevraagd wat een rondritten met de bijzonderheden van Tissamaharama koste. 100 rupies zei hij. Nogmaals gevraagd en een bevestigend antwoord gekregen. We gingen allereerst op weg naar een grote stupa maar voordat we er waren zag ik alweer een wasplaats waar heel veel mensen zich aan het wassen waren maar sommige een frisse duik namen. 

Vlak daarvoor was ook al een heel groot rijstveld. 

Aangekomen bij het Tissamaharama meer heeft hij van mij een foto genomen. 

Aan de overkant van dit meer zag ik nu ineens het hotel waar Tiny, Nandani en ik ooit waren in 2010. 

Er was ook nog een ander meer waar veel vogels waren. Daar wilde de tuk-tuk driver mij wel naar toebrengen maar dan wel voor 100 rupies meer.

Daar aangekomen waren heel veel verschillende vogels te zien maar wat het meest in het oog sprong waren de twee bomen helemaal vol met vleermuizen. 

Terug naar Tissamaharama. Hier wilde ik eigenlijk wel gaan avondeten.

In de super waar ik mijn litersfles water heb gekocht vroeg ik een goed eetadres dat geschikt was voor west Europeanen om te gaan eten. Het Royal restaurant was volgens de eigenaar van de zaak de beste keuze. Na een nadere uitleg waar het zich bevond ben ik daar naar binnen gegaan. Een kelner weest mij een tafel en kwam met de kaart. Toen ik de kaart en de binnenkant van het gebouw had gezien zag ik er toch maar van af om daar te gaan eten. Ik vertelde voor het gemak aan de kelner dat ik later terug zou komen met mijn vrouw. Voor de zekerheid toch maar in mijn eigen hotelletje gaan eten ondanks het rammelende gevoel in mijn maag. Terug naar het busstation. Al lopend hier naar toe zag ik nog twee wat oudere mensen in een portiek. De een lag languit te slapen en de ander met een mooie witte baard bedelde. Ik liep eerst nog twee passen door en bedacht me en heb de bedelaar toen toch wat toegestopt. De ander sliep en die kreeg dus helaas voor hem, niets. 

Hier nog even geïnformeerd voor morgen voor de reis naar Ella. Er rijdt morgen maar 1 keer een directe bus naar Ella en die vertrekt om 6:30 uur vanuit Tissamaharama. Dus allereerst de bus van Kirinda naar Tissamaharama pakken en daar deze bus. Al met al wordt mij dat toch te vroeg. Dus pak ik wel een bus waarna ik 2 of 3 keer moet overstappen en kom er dan ook. In de bus kwam een aardige man naast mij zitten en kwam het tot een leuk gesprek. Hij vertelde onder andere nog dat hij een zoontje had van 4 en dat zijn vrouw nu zwanger was en hoopte op een meisje. Het jongetje had een heel moeilijke naam die ik echt niet kan uitspreken. Onderweg werd ineens een geheel andere route genomen. Op een smal weggetje ging het nu echt de busch busch in. Op mijn vraag aan mijn buurman waarom er een andere route werd genomen was het antwoord dat er een aantal mensen waren die van het werk komen en hier woonden en geen ander vervoer hebben dan de bus. In deze gevallen wordt er dan van de vaste route afgeweken om deze mensen toch thuis te kunnen brengen. De aardige buurman vertelde mij ook nog dat dit een gedeelte van het Yale nationale park is en dat er zo ineens een olifant over zou kunnen steken. De kans was volgens hem klein omdat dat toch meer s-nachts gebeurde. Aangekomen bij het eindpunt Kirinda is het een klein stukje wandelen naar mijn hotel. Het avondeten was een eicurry en was heerlijk. Ook dit was weer een geweldige dag met veel leuke ervaringen.